Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

Αμφιθέατρο Γόρτυνας στο νομό Ηρακλείου Κρήτης


Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της πόλης και κτίστηκε τον 2ο αι. μ.κ.χ.

Ο Maffei ισχυρίζεται ότι έμοιαζε με το Κολοσσαίο της Ρώμης. Σύμφωνα με την περιγραφή του O. Belli, όπως την παραθέτει ο Sanders, το θέατρο ήταν κτισμένο από συμπαγείς και ογκώδεις τοίχους από σύνθετο σκυρόδεμα με πλίνθινες εξωτερικές όψεις. Ο εξωτερικό τοίχος ήταν κατασκευασμένος από 56 τόξα σε δύο σειρές, πιθανόν με προστώο στην στρογγυλή κορυφή. Υπήρχαν τέσσερις είσοδοι στους άξονες και στο εσωτερικό δύο διαζώματα. Οι εσωτερικές διαστάσεις είναι 66 μ. στον άξονα βορρά - νότου και 50 μ. στον άξονα ανατολής – δύσης.

Στη δυτική πλευρά αποκαλύφθηκαν τμήματα τοίχου. Πρόκειται πιθανότατα για τα απομεινάρια πρόσοψης η οποία περιβάλλεται από δύο πύργους με εσωτερικές κλίμακες. Εδώ βρισκόταν μάλλον και η κύρια κλίμακα όπου υπήρχε κόγχη με άγαλμα Η κεφαλή του αγάλματος βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου και έχει υποστηριχτεί ότι απεικονίζει τον Αντονίνο Πίο. Σώζεται και το υπόλοιπο άγαλμα. Πρόκειται για καθιστή μορφή με τήβεννο (την εποχή του Sanders βρισκόταν ακόμη insitu, ενώ σήμερα βρίσκεται στον Αρχαιολογικό Χώρο της Γόρτυνας και στην αυλή έξω από τη Γλυπτοθήκη). Αν πράγματι απεικονίζει τον αυτοκράτορα, τότε είναι πιθανόν να ήταν ο ίδιος υπεύθυνος για την κατασκευή του αμφιθεάτρου. Έχει όμως υποστηριχτεί και η άποψη ότι πρόκειται για έναν από τους Μεγάλους Ιερείς του Κρητικού Κοινού, τον Volumnius Sabinus, ο οποίος διοργάνωνε αγώνες με αυτοκρατορική άδεια στον 3ο αιώνα μ.κ.χ.

Ένα άλλο άγαλμα από το Αμφιθέατρο βρίσκεται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο. Πρόκειται για γυναικεία μορφή με πτυχωτό ένδυμα, η οποία στέκεται πάνω σε ένα αγόρι, με γρύπα δεξιά και φίδι αριστερά. Πιθανολογείται ότι απεικονίζει τη Νέμεση.

Θραύσματα από το επιστύλιο του αμφιθεάτρου έχουν διασωθεί. Είναι εξαίρετα λαξευμένα σε ντόπιο ασβεστόλιθο. Διακρίνονται ανάγλυφες μορφές, όπως κεφάλι μέδουσας, λιοντάρι, περιστέρι, κεφάλι κριού και αετός με φίδι.

Σύντομη ανασκαφική έρευνα του μνημείου πραγματοποιήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα Σήμερα είναι επιχωματωμένο σε σημείο που με δυσκολία κανείς αναγνωρίζει την κάτοψη της κατασκευής.

Μαρία Μπρεδάκη
Αρχαιολόγος


Blog Widget by LinkWithin

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου